ظهور پدیده‌ی «اداره کردن» مربوط به روزگار اخیر نیست بلکه از دیرباز، بشر متوجه
شده است که برای رسیدن به یک «هدف» لازم است به بسیج امکانات و رهبری
این امکانات به سوی آن هدف مشخص اقدام کند. در سحرگاهی که یکی از انسان
های نخستین، بر سینه‌کش کوه‌های سر به‌فلک کشیده، اولین غار را دید و آن را ما
من محکم و استواری برای حراست خود و هم‌نوعان خود قرار داد و برای رهایی از
ترس‌های همیشگی از محیط پرتنش اطراف، دوستان و خویشاوندانش را گردآورد
و با توجه به توان فیزیکی آن‌ها، هریک را به کاری گماشت و مسئولیتی به آن‌ها سپرد.
بدون آن که بداند نخستین گام را در بنیاد نهادن دانش مدیریت برداشت.
از روزی که بشر، قدم در غارهای سنگی گذاشت و برای فرار از حوادث آن روزگار، فرار از حملات حیوانات درنده، یا رهایی از گرمای تابستان و سرمای زمستان به غارها پناه برد تا امروز، این که همواره در…